感谢我的父母一直给我自由选择的空间…… 感谢我的外公、外婆、阿姨等亲戚对我的厚爱……感谢我哥哥远在台湾还常常启发我的思维…… 感谢我家的狗衷心为我们全家看门，让我无后顾之忧……
感谢马大辩论队上下所有成员，我从你们每一位身上都学到许多…… 感谢陈宝诗打败我，让我心中的辩论火苗再度燃烧…… 感谢新青年所有成员对校园民主所作出的贡献…… 感谢所有中文系老师对我这逃学威龙的无限包容……感谢所有曾经帮助我临考试前抱佛脚过关的所有同学……感谢邹宇晖带我上云顶见见世面……
感谢泉利茶餐室卖nasi lemak 的professor 以及卖猪肉粉的auntie ，感谢你们风雨不改地为我提供服务，让我吃饱有力气上课…… 感谢我的“火箭车”，在大学期间让我行动自如…… 感谢Beyond及伍佰，你们的歌曲教会我要敢敢去创造一切无限的可能……
感谢马大的守卫以及某些教职员，让我见识到大马社会缩影中的黑暗面…… 感谢所有曾经中伤我的人，让我在出社会之前意识到人性的丑恶……
以上所有一切人与物，造就了我有如此多姿多彩的大学生涯，多谢晒！
Showing posts with label 光辉岁月. Show all posts
Showing posts with label 光辉岁月. Show all posts
Monday, August 18, 2008
Tuesday, August 5, 2008
光辉岁月：新青年篇
当年在我入学前，从《星洲日报》里一则广告获知由马大新青年协会主办的大学新鲜人入学须知巡回讲座的消息，后来就在某个星期天早晨搭巴士去尊孔独中听一听。
当天出席的嘉宾包括拿督翁诗杰、郭义民先生、林猷荃先生。记得当时的我看过这群来自马大新青年协会的学长、学姐们制作的多媒体呈现以及三位主讲人（若没记错，是纪国裕、叶浩琛、许志兴）的讲解之后，心里在想：原来马来西亚的大学还是有救的，马大也有有理想的学生，这个组织正是这样，虽然当时我还搞不清楚新青年到底是搞什么的。除了在报章上读过一些时事评论员写关于大学生的社会使命之外，我很少听到大学生跟我讲大学生是社会的良知，大学生要有理想，也大谈大专法令等等。当天讲座结束时还买了一本《变形记》回家读。
后来，我在马大迎新周期间看到纪国裕走上DTC舞台，坐在那里，我那时恍然大悟原来他是马大学生理事会的副主席！（注：马大在2004之前是由青派执掌学生理事会）这又让我对新青年这组织更刮目相看。开学后，夏梦琦学姐拉我和邹宇晖参与新青年举办的电影分享会、口才训练班，渐渐地融入成为新青年的一员。2004年的校园选举，我帮新青年进行助选工作，我当时是跟着攻打校园区的David在每个学院跑动分派竞选传单、拉票。无奈，我加入马大的那年正是校方运用“洗脑策略”+ “移动票箱策略”+ “打压策略”等等威迫利诱、不择手段让亲校方阵线胜出的综合策略运用奏效的第一年。那年，看到了许多事情，成长了不少。
2004年校园选举之后，新青年协会改选，我被选为中委之一，成为文宣组副组长。很快的，第一学年过去了，我逼于无奈在没有任何贡献的情况之下选择辞掉新青年文宣组副组长一职。在这里，我想对全体新青年同仁说声抱歉，我对我无力在新青年最艰难的时期与大家一起同甘共苦感到惭愧，虽然我后来在2007年校园选举为新青年创作了一首风靡全马大的竞选歌曲——UM kuku。
如果你问我我的大学生涯里遗憾的事是什么？我觉得其中一件事就是：我没有搞好新青年。无奈，人生不可能再重来，唯有寄望新青年的学弟妹们继续努力，为塑造一个民主的校园奋斗下去。新青年，加油！
当天出席的嘉宾包括拿督翁诗杰、郭义民先生、林猷荃先生。记得当时的我看过这群来自马大新青年协会的学长、学姐们制作的多媒体呈现以及三位主讲人（若没记错，是纪国裕、叶浩琛、许志兴）的讲解之后，心里在想：原来马来西亚的大学还是有救的，马大也有有理想的学生，这个组织正是这样，虽然当时我还搞不清楚新青年到底是搞什么的。除了在报章上读过一些时事评论员写关于大学生的社会使命之外，我很少听到大学生跟我讲大学生是社会的良知，大学生要有理想，也大谈大专法令等等。当天讲座结束时还买了一本《变形记》回家读。
后来，我在马大迎新周期间看到纪国裕走上DTC舞台，坐在那里，我那时恍然大悟原来他是马大学生理事会的副主席！（注：马大在2004之前是由青派执掌学生理事会）这又让我对新青年这组织更刮目相看。开学后，夏梦琦学姐拉我和邹宇晖参与新青年举办的电影分享会、口才训练班，渐渐地融入成为新青年的一员。2004年的校园选举，我帮新青年进行助选工作，我当时是跟着攻打校园区的David在每个学院跑动分派竞选传单、拉票。无奈，我加入马大的那年正是校方运用“洗脑策略”+ “移动票箱策略”+ “打压策略”等等威迫利诱、不择手段让亲校方阵线胜出的综合策略运用奏效的第一年。那年，看到了许多事情，成长了不少。
2004年校园选举之后，新青年协会改选，我被选为中委之一，成为文宣组副组长。很快的，第一学年过去了，我逼于无奈在没有任何贡献的情况之下选择辞掉新青年文宣组副组长一职。在这里，我想对全体新青年同仁说声抱歉，我对我无力在新青年最艰难的时期与大家一起同甘共苦感到惭愧，虽然我后来在2007年校园选举为新青年创作了一首风靡全马大的竞选歌曲——UM kuku。
如果你问我我的大学生涯里遗憾的事是什么？我觉得其中一件事就是：我没有搞好新青年。无奈，人生不可能再重来，唯有寄望新青年的学弟妹们继续努力，为塑造一个民主的校园奋斗下去。新青年，加油！
Saturday, May 10, 2008
光辉岁月：辩论篇
我在初中三时，观赏过一些辩论赛，那时候对辩论并无多大的兴趣，我当时心里在想：若我支持的是正方的立场，偏偏却抽中反方的立场，那岂不是口是心非吗？连自己都不相信，这样怎么说服自己和大家？这是我在中学时期对辩论的刻板印象。
既然中学时期并无兴趣，为何进入马大之后却参与辩论活动？这须从2003 年的第九届全国大专辩论会说起。当时的全辩在《星洲日报》宣传做的很好，加上当时获悉“百万富翁”节目主持人胡渐彪是马大辩论队出身的，我开始对辩论有些好感，从此便把辩论列为“可以在大学时期一试”的活动。
后来，我选择进入马大（另一选择是新加坡国立大学），在机缘之下认识到三位在中学时期都有辩论经验的邹宇晖、熊志伟和刘汉菘，便组织了一队名为“鱼腩队”的队伍参与了2004年马大校园辩论赛。结果，我们“鱼腩队”后来一路过关斩将杀入决赛，险胜如今已是著名新闻主播李晓蕙所率领的“豆腐军”（队伍名字，并非骂他们），拿了冠军！之后，我这个辩坛“菜鸟”实在荣幸以“马大校园辩论赛冠军”身份代表马大出战对垒“赛柏再也多媒体大学校园辩论赛冠军”的友谊赛。那是我大学第一年的事。
第二学年，由于我在第一学年的成绩不甚理想之故，当时的我以“把学业成绩拉回正轨”为第一考量，因此淡出辩论队。第二学年，也是第十届全国大专辩论会（十辩）举办的时候，我在观众席上看着新进的辩论队成员一起喊口号，为马大队打气时，也很想融入进去一起喊。十辩之后，中文系举办了一场“红楼梦辩论会”，我也有上场辩论，记得邹宇晖还拉了一大堆辩论队成员捧场。那场“红楼梦辩论会”让我重燃心中对辩论的火苗，遂在考完第二学年的考试之后毅然重返马大辩论队。
当初决定要重返辩论队感觉还蛮尴尬的，虽然年龄比新进的成员年长，但经过一年辩论空窗期的我实力明显与新进辩手有一段距离，但当时的我并没想这么多，只是希望尽情辩论、提升自己，不要让自己的大学生涯留白。
后来的发展如今回想起来其实感觉有点不可思议。怎么说？我重返辩坛之后的参与的第一个赛事 —— 第二届新愿景辩论联赛成功协助马大多的冠军，其中一场对垒国油大学的比赛我还意外当选“最佳辩论员”！令我更始料不及的是，后来还帮助马大夺得第二届中华杯邀请赛冠军，还远征台湾成功带领马大夺下第三届亚太区华语辩论赛冠军。虽然我由始至终只不过是候补和担任领队，似乎扮演无关紧要的角色，但我一直记得周星驰的教诲：临时演员都是演员！我明白一部好的机器，也不能缺少哪怕一颗小螺丝，因此我始终以“专业”的精神全力扮演好自己在马大辩论队被赋予的角色。
我一直都以身为马大辩论队一员为荣，并非因马大队曾获得很多赛事的冠军，而是我能够在队里认识到许多很优秀的人，并从他们身上学习到许多，如林猷荃、余福祺、彭雪琴等等。可以这么说：若我在马大的日子没加入辩论队，我会失去太多学习的机会，我的大学生涯绝对不会精彩！总结一句，参与马大辩论队是“超值”的！
既然中学时期并无兴趣，为何进入马大之后却参与辩论活动？这须从2003 年的第九届全国大专辩论会说起。当时的全辩在《星洲日报》宣传做的很好，加上当时获悉“百万富翁”节目主持人胡渐彪是马大辩论队出身的，我开始对辩论有些好感，从此便把辩论列为“可以在大学时期一试”的活动。
后来，我选择进入马大（另一选择是新加坡国立大学），在机缘之下认识到三位在中学时期都有辩论经验的邹宇晖、熊志伟和刘汉菘，便组织了一队名为“鱼腩队”的队伍参与了2004年马大校园辩论赛。结果，我们“鱼腩队”后来一路过关斩将杀入决赛，险胜如今已是著名新闻主播李晓蕙所率领的“豆腐军”（队伍名字，并非骂他们），拿了冠军！之后，我这个辩坛“菜鸟”实在荣幸以“马大校园辩论赛冠军”身份代表马大出战对垒“赛柏再也多媒体大学校园辩论赛冠军”的友谊赛。那是我大学第一年的事。
第二学年，由于我在第一学年的成绩不甚理想之故，当时的我以“把学业成绩拉回正轨”为第一考量，因此淡出辩论队。第二学年，也是第十届全国大专辩论会（十辩）举办的时候，我在观众席上看着新进的辩论队成员一起喊口号，为马大队打气时，也很想融入进去一起喊。十辩之后，中文系举办了一场“红楼梦辩论会”，我也有上场辩论，记得邹宇晖还拉了一大堆辩论队成员捧场。那场“红楼梦辩论会”让我重燃心中对辩论的火苗，遂在考完第二学年的考试之后毅然重返马大辩论队。
当初决定要重返辩论队感觉还蛮尴尬的，虽然年龄比新进的成员年长，但经过一年辩论空窗期的我实力明显与新进辩手有一段距离，但当时的我并没想这么多，只是希望尽情辩论、提升自己，不要让自己的大学生涯留白。
后来的发展如今回想起来其实感觉有点不可思议。怎么说？我重返辩坛之后的参与的第一个赛事 —— 第二届新愿景辩论联赛成功协助马大多的冠军，其中一场对垒国油大学的比赛我还意外当选“最佳辩论员”！令我更始料不及的是，后来还帮助马大夺得第二届中华杯邀请赛冠军，还远征台湾成功带领马大夺下第三届亚太区华语辩论赛冠军。虽然我由始至终只不过是候补和担任领队，似乎扮演无关紧要的角色，但我一直记得周星驰的教诲：临时演员都是演员！我明白一部好的机器，也不能缺少哪怕一颗小螺丝，因此我始终以“专业”的精神全力扮演好自己在马大辩论队被赋予的角色。
我一直都以身为马大辩论队一员为荣，并非因马大队曾获得很多赛事的冠军，而是我能够在队里认识到许多很优秀的人，并从他们身上学习到许多，如林猷荃、余福祺、彭雪琴等等。可以这么说：若我在马大的日子没加入辩论队，我会失去太多学习的机会，我的大学生涯绝对不会精彩！总结一句，参与马大辩论队是“超值”的！
Wednesday, April 16, 2008
光辉岁月：最后的作业
为了让我的四年大学生涯做个总括的记录，故特此在我的部落格上写下我在马大四年的“光辉岁月篇”。第一篇是我的大学生涯里的最后一份作业， 这是我最后一个学期拿的课程叫media dan politik，由人类与社会学系开办的课程。课程主要探讨媒体与政治之间的关系，当中多以大马的媒体与政治环境作为例子探讨。这分作业是由我和另一位印裔同学一起做的，我是负责做后半部分的。值得一提的是，我在其中引用了英文版《火箭报》的分析评论！这可是头一次，也是唯一一次了。该份作业题目为：Bincangkan kedudukan kebebasan akhbar di Malaysia dengan berpandukan Press Freedom Index. 以下为完整版。
1.0 Pengenalan
1.1 Akhbar di Malaysia
Surat khabar Malaysia yang pertama dipercayai ditubuhkan pada tahun 1806 di Pulau Pinang. Ia merupakan sebuah surat khabar berbahasa Inggeris yang dianggap eksklusif kepada komuniti yang bertutur bahasa Inggeris dan kakitangan East India Company yang bekerja di Pulau Pinang.
Surat khabar kedua ditubuhkan di Singapura pada 1824 dengan nama Singapore Chronicle. Kemudian menyusul The Straits Times (1845, kini New Straits Times).
Surat khabar bahasa Melayu pula bermula dengan Jawi Peranakan dalam tulisan jawi. Sebuah lagi surat khabar bahasa Melayu, Lembaga Melayu ditubuhkan pada 1917. Tetapi surat khabar yang membawa idealisme, aspirasi, perjuangan bangsa Melayu, agama Islam dan negara ialah Utusan Melayu (1939). Utusan Melayu (Jawi) menjadi alat perjuangan kemerdekaan kalangan nasionalisme Melayu yang terdiri daripada golongan wartawan dan guru.
1.2 Kebebasan akhbar
Erti kebebasan akhbar dalam konteks kewartawanan adalah menulis yg sebenarnya tentang semua perkara tanpa disekat oleh pelaku negara (state actor).
Amalan kebebasan akhbar dikatakan bermula di England 310 tahun lalu. Amalan ini adalah suatu perkembangan kepada konsep kebebasan bersuara yang berakar umbi sejak zaman kegemilangan Rome dan Greek. Kebebasan akhbar kini adalah sebahagian daripada kebebasan bersuara yang dikaitkan dengan amalan demokrasi sesebuah negara.
Mengikut Universal Declaration of Human Rights: "Everyone has the right to freedom of opinion and expression; this right includes freedom to hold opinions without interference, and impart information and ideas through any media. "
1.3 Press Freedom Index
Mulai tahun 2002, setiap tahun Reporters Without Borders (French: Reporters sans frontières, RSF) akan membuat satu ranking mengikut tahap kedudukan kebebasan akhbar di sesebuah negara.
Senarai press freedom index ini akan dibuat berdasarkan respon yg diterima daripada wartawan yang menjadi partner dalam organisasi Reporters Without Borders melalui survey. Kajian telah dilakukan ke atas 169 buah negara di seluruh dunia pada tahun 2007.
2.0 Perbandingan kedudukan Malaysia dengan negara jiran lain dalam Press Freedom Index 2007.
Press Freedom Index 2007 memperlihatkan Malaysia mencapai pencapaian yang paling teruk sejak index tersebut diwujudkan tahun 2002 dengan menempah tempat ke 124 daripada 169 buah negara. Malaysia telah jatuh secara drastik sebanyak 32 tempat berbanding dengan ranking tahun 2006, dimana Malaysia berada di tempat ke 92 daripada 168 negara.
Lebih-lebih lagi, kedudukan Malaysia dalam Press Freedom Index 2007 berada di belakang negara-negara jiran kita yang juga sedang membangun. Negara-negara seperti Cambodia (85), Timor-Leste (94), Indonesia (103) pun jauh di hadapan kedudukan Malaysia dalam index tersebut.
Janji Perdana Menteri Malaysia, Dato Seri Abdullah Badawi bahawa beliau ingin “mendengar kebenaran” menjadi sesuatu sinis apabila berdepan dengan index tersebut.
Kedudukan Malaysia dalam index ini jelas menunjukkan memang ada sesuatu yang tidak kena telah berlaku dalam sektor media di Malaysia pada tahun 2007. Biarlah kita mentafsir faktor-faktor yang mengakibatkan berlakunya keadaan sedemikian dalam bahagian seterusnya. Secara perbandingan, kedudukan kebebasan akhbar lebih baik di sesetengah negara ASEAN, seperti kampodia dan Indonesia, daripada Malaysia. Ruang lebih luas diberikan kepada kegiatan dan pendapat parti-parti pembangkang dan juga kepada kritikan berani serta benar terhadap menteri-menteri atau dasar-dasar kerajaan.
3.0 Faktor-faktor yang mempengaruhi kedudukan Malaysia dalam Press Freedom Index 2007.
Sepanjang tempoh akhir tahun 2006 sehingga akhir tahun 2007, terdapat beberapa perkara signifikan yang telah berlaku dalam sektor media yang telah mempengaruhi kedudukan Malaysia dalam Press Freedom Index 2007. Bahagian ini akan membincangkan perkara-perkara tersebut.
3.1 Pengaruh kuasa pihak rasmi terhadap media
Kementerian Keselamatan Dalam Negeri (Ministry of Internal Security) yang diketuai oleh Perdana Menteri Malaysia, Dato Seri Abdullah Badawi serta Kementerian Penerangan (Ministry of Information) yang diketuai oleh Zainuddin Maidin tetap menjadi kuasa utama dari pihak rasmi yang banyak campur tangan dalam penyiaran berita dalam negara. Kebanyakan berita sering dihadkan dari penyiaran media mainstream, kadang-kala perlu mengikuti arahan dan kehendak dari pihak rasmi. Di Malaysia, ruang media boleh dikatakan dimonopoli oleh berita-berita tentang apa yang kerajaan atau pemimpin kerjaan buat dan cakap. Memang sudah lama wujud amalan pihak berkuasa memberikan arahan, galakan ataupun tegahan yang kepada akhbar-akhbar, sama ada oleh menteri sendiri, atau melalui pegawai-pegawai bawahan.
Dengan adanya kemudahan Akta Cetak dan Penerbitan 1984 (Printing and Publishing Act 1984) , Akta Keselamatan Dalam Negeri (Internal Security Act, ISA), Akta Hasutan (Sedition Act), dan sebagainya, kebebasan akhbar di Malaysia dapat dicengkam dengan kuat dan mudah oleh kerajaan sehingga hari ini. Sejak adanya akta-akta tersebut, telah banyak kali kerajaan mempergunakannya untuk memberhentikan penerbitan akhbar. Antaranya contoh yang paling signifikan ialah apabila “Operasi Lalang” dilancarkan pada 27 Oktober- 14 November 1987dimana jumlah terbesar akhbar yang dibatalkan permitnya di bawah ISA. Akhbar-akhbar yang terlibat ialah The Star, The Sunday Star, Watan, dan Sin Chew Jit Poh. (Mohd. Safar Hasim: 1996:291) Mengikut akta percetakan, semua penerbitan tetap mesti mempunyai lesen dan lesen ini harus diperbaharui tiap-tiap tahun. Media yang tidak mengikut syarat-syarat yang dikenakan boleh ditutup. Keadaan ini jarang berlaku kepada media perdana yang dikuasai pemerinth, kerana mereka sentiasa patuh. Tetapi akta ini lebih mengancam ke atas akhbar-akbar yang cuba hendak bebas seperti Watan dan Detik telah diharamkan. Harakah dibataskan penerbitannya, manakala Seruan Keadilan tidak pernah diberikan lesen.
Antara perkara-perkara yang paling menonjolkan dalam menunjukkan penguasaan kerajaan terhadap sudut penyiaran berita sepanjang tempoh tersebut adalah himpunan aman yang dianjurkan oleh Gabungan Pilihanraya Bersih dan Adil (BERSIH) serta HINDRAF (Hindu Rights Action Force). Ketidakadilan dalam penyiaran berita memaksa Ahli Parlimen kawasan Tenom, Raime Unggi (dari Barisan Nasional) mempertikaikan isu sudut penyiaran berita yang tidak wajar oleh stesyen televisyen milikan kerajaan – RTM, setelah berlakunya himpunan aman BERSIH. “The media gave a very biased coverage of the illegal gathering until it indicated that our country is in a big mess”, katanya. (The Rocket, January/ February 2008: 20) Ini jelas menunjukkan betapa seriusnya perkara tersebut.
Selain itu, media-media tempatan juga dilarang melaporkan respons dan ketidakpuasan orang ramai terhadap dakwaan yang dibuat oleh Timbalan Perdana Menteri, Dato Seri Najib Abdul Razak, bahawa Malaysia adalah negara Islam (Islamic state), mengabaikan kenyataan dimana perlembagaan Malaysia adalah bercorak secular.
Ekoran daripada terdapatnya kemudahan pelbagai akta yang disebut tadi, gangguan yang dikenakan terhadap editor-editor media mainstream oleh Kementerian Keselamatan Dalam Negeri dan Kementerian Penerangan adalah mudah dan berkesan. Hal ini lama-kelamaan telah menyebabkan editor-editor tersebut menjalankan proses self-censorship secara automatik demi mengelakkan dari sebarang gangguan dari pihak kerajaan terhadap hal penyuntingan akhbar. Jadi, adalah tidak hairan jika segala kritikan terhadap kerajaan ditapis secara automatik oleh editor-editor.
3.2 Gangguan terhadap Bloggers
Kebelakangan ini, melayari blog-blog telah menjadi salah satu cara bagi golongan masyarakat yang ingin mendapat maklumat dan berita alternatif yang tidak ditapis oleh kerajaan. Pengaruh golongan blogger menjadi semakin besar apabila semakin ramai orang tidak lagi mempercayai media mainstream. Kerajaan BN memang mengetahui pengaruh kuat oleh golongan blogger ini, maka mereka sering mengambil tindakan untuk mengganggu blogger-blogger yang sering mengkritik dan mengheboh-hebohkan ketidakberkesanan dan ketidaktelusan kerajaan BN dalam hal pentadbiran. Contoh-contoh di bawah adalah kes-kes yang signifikan dalam tahun 2007.
Pada January 2007, dua orang blogger Malaysia yang popular iaitu Jeff Ooi dan Ahiruddin Attan menjadi blogger yang pertama didakwa dalam Malaysia. Mereka didakwa oleh sebuah akhbar pro-kerajaan BN, News Straits Times kerana telah menulis sesuatu yang tidak benar dan mencederakan sesetengah pihak.
Pada July 2007, seorang kakitangan biro maklumat Parti Keadilan Rakyat (PKR), Nathaniel Tan ditahan selama 4 hari di bawah Akta Rahsia Rasmi (Official Secret Act, OSA) kerana dia dikatakan mempunyai link bagi dokumen-dokumen yang membuat dakwaan terhadap Timbalan Menteri Kementerian Keselamatan Dalam Negeri, Datuk Johari Baharom, yang menunjukkan beliau terlibat dalam kes rasuah. (The Star, 14 July 2007)
Pada 23 July 2007, Tan Sri Muhammad Taib dari UMNO membuat laporan polis menyatakan bahawa Malaysia Today (sebuah media online tempatan) telah melanggari Akta Hasutan 1948 dan Akta Komunikasi dan Multimedia 1998 (Communications and Multimedia Act 1998) kerana memaparkan tulisan yang melawan Yang di-Pertuan Agong, dan degrade Islam dan menyemaikan rasa kebencian antara kaum pada 11 July 2007. (The Star, 23 July 2007) Editor bagi Malaysia Today, Raja Petra Kamarudin dan isterinya dipanggil untuk membuat penerangan demi perkara tersebut. SUARAM (Suara Rakyat Malaysia) pernah mencabar Muhammad Taib untuk memaparkan article yang dikatakan tidak menghormati Yang di-Pertuan Agong dan agama Islam tersebut, namun ditolak olehnya.
Selain itu, kes-kes lain seperti Tian Chua dan Wee Meng Chee juga memperlihatkan bahawa kerajaan Malaysia mula menakut-nakutkan golongan blogger di Malaysia, supaya dapat mengehadkan kebebasan bersuara dalam dunia cyber.
3.3 Konsentrasi dalam pemilikan media mainstream di Malaysia
Proses konsentrasi dalam pemilikan media memang membimbangkan pelbagai pihak yang mengambil berat terhadap kebebasan akhbar di Malaysia.
Media Prima Berhad yang dimiliki oleh UMNO telah menguasai kebanyakan media mainstream di Malaysia sejak ditubuhkan pada tahun 2003, termasuk TV3, NTV7, 8TV, Channel 9, Hot FM, Fly FM, News Straits Times Press (NSTP), Berita Harian Sdn. Bhd., Malay Mail Sdn. Bhd., dan sebagainya. Ini memudahkan UMNO dalam hal mengawal berita dan informasi yang dipaparkan kepada orang ramai.
Bagi akhbar-akhbar Bahasa Cina yang dikatakan adalah lebih bebas daripada kawalan kerajaan sebelum abad ke 21, juga tidak dapat terlepas dari genggaman kerajaan BN. Setelah mengalami kegagalan dalam pilihanraya kecil bagi kawasan Dewan Undangan Negeri (DUN) Lunas, Perdana Menteri Malaysia pada masa itu, Dr. Mahathir berasa geram terhadap akhbar-akhbar Bahasa Cina terutamanya Nanyang Siang Pau dan China Press dalam mengapi-apikan masyarakat Cina dengan isu “Sekolah Wawasan” dan “Suqiu” menjelang pilihanraya kecil tersebut. (Chen Wen Loong: 2007: 6) Berikutan hal itu, parti komponen kedua besar BN, MCA (Malaysian Chinese Association) diarahkan untuk menguasai Nanyang Siang Pau dan China Press pada tahun 2001.
Pada akhir tahun 2006, keadaan kebebasan akhbar bagi akhbar Cina menjadi semakin buruk apabila MCA menjualkan kedua-dua akhbar tersebut kepada Tiong Hiew King, seorang peniaga balak yang terkenal dengan hubungan rapatnya dengan MCA. Lantaran itu, empat akhbar bahasa Cina yang terbesar dalam Malaysia iaitu Sin Chew Jit Poh, Guang Ming Daily, China Press dan Nanyang Siang Pau telah dimiliki oleh Tiong Hiew King.
Jelaslah bahawa kebebasan akhbar telah dihadkan dengan berlakunya konsentrasi dalam pemilikan media mainstream di Malaysia.
4.0 Penutup
Kesimpulannya, keadaan kebebasan akhbar dalam Malaysia pada masa kini adalah tidak memuaskan. Pengaruh pihak kerajaaan terhadap media dengan kemudahan akta-akta yang sedia ada telah mengcengkam kebebasan penyuntingan berita dengan kuat. Walaupun dunia cyber merupakan jalan keluar alternatif bagi kebebasan bersuara, namun kerajaan Malaysia kini juga mula ingin mengehadkan kebebasan bersuara di internet dengan mempergunakan akta-akta untuk menggangu blogger di Malaysia. Tambahan pula, dengan keadaan pemilikan syarikat-syarikat media mula dikonsentrasikan dan menjadi semakin mudah dikawal oleh kerajaan, harapan untuk memperbaiki keadaan kebebasan akhbar di Malaysia adalah tidak cerah.
Walau bagaimanapun, kita sebagai warganegara yang prihatin terhadap kebebasan bersuara di Malaysia haruslah tekad berusaha ke arah matlamat kita untuk mewujudkan keadaan ruang media yang lebih bebas.
5.0 Bibliografi
5.1 Rujukan buku:
1.Chen, Wen Loong. 2007. Rising Up Against Media Monopoly: The Yellow Ribbon Movement In Malaysia 2006. Selangor: Writers Alliance For Media Independence (WAMI).
2.Mohd. Safar Hasim. 1996. Akhbar dan Kuasa: Perkembangan Sistem Akhbar Di Malaysia sejak 1806. Kuala Lumpur: Penerbit Universiti Malaya.
5.2 Rujukan akhbar:
1.The Rocket, January/ February 2008
2.The Star, 14 July 2007
3.The Star, 23 July 2007
5.3 Rujukan laman web:
1.http://www.cijmalaysia.org/index.php?optio...id=281&Itemid=1
2.http://www.iht.com/articles/ap/2007/01/18/asia/AS-GEN-Malaysia-Bloggers-Sued.php
3.http://www.suaram.net/index.php?option=com_content&task=view&id=539&Itemid=29
4.http://en.wikipedia.org/wiki/Reporters_Without_Borders
5.http://awalkarya.blogspot.com/2007/06/menuntut-kebebasan.html
6.0 Lampiran
Press Freedom Index 2007
1.0 Pengenalan
1.1 Akhbar di Malaysia
Surat khabar Malaysia yang pertama dipercayai ditubuhkan pada tahun 1806 di Pulau Pinang. Ia merupakan sebuah surat khabar berbahasa Inggeris yang dianggap eksklusif kepada komuniti yang bertutur bahasa Inggeris dan kakitangan East India Company yang bekerja di Pulau Pinang.
Surat khabar kedua ditubuhkan di Singapura pada 1824 dengan nama Singapore Chronicle. Kemudian menyusul The Straits Times (1845, kini New Straits Times).
Surat khabar bahasa Melayu pula bermula dengan Jawi Peranakan dalam tulisan jawi. Sebuah lagi surat khabar bahasa Melayu, Lembaga Melayu ditubuhkan pada 1917. Tetapi surat khabar yang membawa idealisme, aspirasi, perjuangan bangsa Melayu, agama Islam dan negara ialah Utusan Melayu (1939). Utusan Melayu (Jawi) menjadi alat perjuangan kemerdekaan kalangan nasionalisme Melayu yang terdiri daripada golongan wartawan dan guru.
1.2 Kebebasan akhbar
Erti kebebasan akhbar dalam konteks kewartawanan adalah menulis yg sebenarnya tentang semua perkara tanpa disekat oleh pelaku negara (state actor).
Amalan kebebasan akhbar dikatakan bermula di England 310 tahun lalu. Amalan ini adalah suatu perkembangan kepada konsep kebebasan bersuara yang berakar umbi sejak zaman kegemilangan Rome dan Greek. Kebebasan akhbar kini adalah sebahagian daripada kebebasan bersuara yang dikaitkan dengan amalan demokrasi sesebuah negara.
Mengikut Universal Declaration of Human Rights: "Everyone has the right to freedom of opinion and expression; this right includes freedom to hold opinions without interference, and impart information and ideas through any media. "
1.3 Press Freedom Index
Mulai tahun 2002, setiap tahun Reporters Without Borders (French: Reporters sans frontières, RSF) akan membuat satu ranking mengikut tahap kedudukan kebebasan akhbar di sesebuah negara.
Senarai press freedom index ini akan dibuat berdasarkan respon yg diterima daripada wartawan yang menjadi partner dalam organisasi Reporters Without Borders melalui survey. Kajian telah dilakukan ke atas 169 buah negara di seluruh dunia pada tahun 2007.
2.0 Perbandingan kedudukan Malaysia dengan negara jiran lain dalam Press Freedom Index 2007.
Press Freedom Index 2007 memperlihatkan Malaysia mencapai pencapaian yang paling teruk sejak index tersebut diwujudkan tahun 2002 dengan menempah tempat ke 124 daripada 169 buah negara. Malaysia telah jatuh secara drastik sebanyak 32 tempat berbanding dengan ranking tahun 2006, dimana Malaysia berada di tempat ke 92 daripada 168 negara.
Lebih-lebih lagi, kedudukan Malaysia dalam Press Freedom Index 2007 berada di belakang negara-negara jiran kita yang juga sedang membangun. Negara-negara seperti Cambodia (85), Timor-Leste (94), Indonesia (103) pun jauh di hadapan kedudukan Malaysia dalam index tersebut.
Janji Perdana Menteri Malaysia, Dato Seri Abdullah Badawi bahawa beliau ingin “mendengar kebenaran” menjadi sesuatu sinis apabila berdepan dengan index tersebut.
Kedudukan Malaysia dalam index ini jelas menunjukkan memang ada sesuatu yang tidak kena telah berlaku dalam sektor media di Malaysia pada tahun 2007. Biarlah kita mentafsir faktor-faktor yang mengakibatkan berlakunya keadaan sedemikian dalam bahagian seterusnya. Secara perbandingan, kedudukan kebebasan akhbar lebih baik di sesetengah negara ASEAN, seperti kampodia dan Indonesia, daripada Malaysia. Ruang lebih luas diberikan kepada kegiatan dan pendapat parti-parti pembangkang dan juga kepada kritikan berani serta benar terhadap menteri-menteri atau dasar-dasar kerajaan.
3.0 Faktor-faktor yang mempengaruhi kedudukan Malaysia dalam Press Freedom Index 2007.
Sepanjang tempoh akhir tahun 2006 sehingga akhir tahun 2007, terdapat beberapa perkara signifikan yang telah berlaku dalam sektor media yang telah mempengaruhi kedudukan Malaysia dalam Press Freedom Index 2007. Bahagian ini akan membincangkan perkara-perkara tersebut.
3.1 Pengaruh kuasa pihak rasmi terhadap media
Kementerian Keselamatan Dalam Negeri (Ministry of Internal Security) yang diketuai oleh Perdana Menteri Malaysia, Dato Seri Abdullah Badawi serta Kementerian Penerangan (Ministry of Information) yang diketuai oleh Zainuddin Maidin tetap menjadi kuasa utama dari pihak rasmi yang banyak campur tangan dalam penyiaran berita dalam negara. Kebanyakan berita sering dihadkan dari penyiaran media mainstream, kadang-kala perlu mengikuti arahan dan kehendak dari pihak rasmi. Di Malaysia, ruang media boleh dikatakan dimonopoli oleh berita-berita tentang apa yang kerajaan atau pemimpin kerjaan buat dan cakap. Memang sudah lama wujud amalan pihak berkuasa memberikan arahan, galakan ataupun tegahan yang kepada akhbar-akhbar, sama ada oleh menteri sendiri, atau melalui pegawai-pegawai bawahan.
Dengan adanya kemudahan Akta Cetak dan Penerbitan 1984 (Printing and Publishing Act 1984) , Akta Keselamatan Dalam Negeri (Internal Security Act, ISA), Akta Hasutan (Sedition Act), dan sebagainya, kebebasan akhbar di Malaysia dapat dicengkam dengan kuat dan mudah oleh kerajaan sehingga hari ini. Sejak adanya akta-akta tersebut, telah banyak kali kerajaan mempergunakannya untuk memberhentikan penerbitan akhbar. Antaranya contoh yang paling signifikan ialah apabila “Operasi Lalang” dilancarkan pada 27 Oktober- 14 November 1987dimana jumlah terbesar akhbar yang dibatalkan permitnya di bawah ISA. Akhbar-akhbar yang terlibat ialah The Star, The Sunday Star, Watan, dan Sin Chew Jit Poh. (Mohd. Safar Hasim: 1996:291) Mengikut akta percetakan, semua penerbitan tetap mesti mempunyai lesen dan lesen ini harus diperbaharui tiap-tiap tahun. Media yang tidak mengikut syarat-syarat yang dikenakan boleh ditutup. Keadaan ini jarang berlaku kepada media perdana yang dikuasai pemerinth, kerana mereka sentiasa patuh. Tetapi akta ini lebih mengancam ke atas akhbar-akbar yang cuba hendak bebas seperti Watan dan Detik telah diharamkan. Harakah dibataskan penerbitannya, manakala Seruan Keadilan tidak pernah diberikan lesen.
Antara perkara-perkara yang paling menonjolkan dalam menunjukkan penguasaan kerajaan terhadap sudut penyiaran berita sepanjang tempoh tersebut adalah himpunan aman yang dianjurkan oleh Gabungan Pilihanraya Bersih dan Adil (BERSIH) serta HINDRAF (Hindu Rights Action Force). Ketidakadilan dalam penyiaran berita memaksa Ahli Parlimen kawasan Tenom, Raime Unggi (dari Barisan Nasional) mempertikaikan isu sudut penyiaran berita yang tidak wajar oleh stesyen televisyen milikan kerajaan – RTM, setelah berlakunya himpunan aman BERSIH. “The media gave a very biased coverage of the illegal gathering until it indicated that our country is in a big mess”, katanya. (The Rocket, January/ February 2008: 20) Ini jelas menunjukkan betapa seriusnya perkara tersebut.
Selain itu, media-media tempatan juga dilarang melaporkan respons dan ketidakpuasan orang ramai terhadap dakwaan yang dibuat oleh Timbalan Perdana Menteri, Dato Seri Najib Abdul Razak, bahawa Malaysia adalah negara Islam (Islamic state), mengabaikan kenyataan dimana perlembagaan Malaysia adalah bercorak secular.
Ekoran daripada terdapatnya kemudahan pelbagai akta yang disebut tadi, gangguan yang dikenakan terhadap editor-editor media mainstream oleh Kementerian Keselamatan Dalam Negeri dan Kementerian Penerangan adalah mudah dan berkesan. Hal ini lama-kelamaan telah menyebabkan editor-editor tersebut menjalankan proses self-censorship secara automatik demi mengelakkan dari sebarang gangguan dari pihak kerajaan terhadap hal penyuntingan akhbar. Jadi, adalah tidak hairan jika segala kritikan terhadap kerajaan ditapis secara automatik oleh editor-editor.
3.2 Gangguan terhadap Bloggers
Kebelakangan ini, melayari blog-blog telah menjadi salah satu cara bagi golongan masyarakat yang ingin mendapat maklumat dan berita alternatif yang tidak ditapis oleh kerajaan. Pengaruh golongan blogger menjadi semakin besar apabila semakin ramai orang tidak lagi mempercayai media mainstream. Kerajaan BN memang mengetahui pengaruh kuat oleh golongan blogger ini, maka mereka sering mengambil tindakan untuk mengganggu blogger-blogger yang sering mengkritik dan mengheboh-hebohkan ketidakberkesanan dan ketidaktelusan kerajaan BN dalam hal pentadbiran. Contoh-contoh di bawah adalah kes-kes yang signifikan dalam tahun 2007.
Pada January 2007, dua orang blogger Malaysia yang popular iaitu Jeff Ooi dan Ahiruddin Attan menjadi blogger yang pertama didakwa dalam Malaysia. Mereka didakwa oleh sebuah akhbar pro-kerajaan BN, News Straits Times kerana telah menulis sesuatu yang tidak benar dan mencederakan sesetengah pihak.
Pada July 2007, seorang kakitangan biro maklumat Parti Keadilan Rakyat (PKR), Nathaniel Tan ditahan selama 4 hari di bawah Akta Rahsia Rasmi (Official Secret Act, OSA) kerana dia dikatakan mempunyai link bagi dokumen-dokumen yang membuat dakwaan terhadap Timbalan Menteri Kementerian Keselamatan Dalam Negeri, Datuk Johari Baharom, yang menunjukkan beliau terlibat dalam kes rasuah. (The Star, 14 July 2007)
Pada 23 July 2007, Tan Sri Muhammad Taib dari UMNO membuat laporan polis menyatakan bahawa Malaysia Today (sebuah media online tempatan) telah melanggari Akta Hasutan 1948 dan Akta Komunikasi dan Multimedia 1998 (Communications and Multimedia Act 1998) kerana memaparkan tulisan yang melawan Yang di-Pertuan Agong, dan degrade Islam dan menyemaikan rasa kebencian antara kaum pada 11 July 2007. (The Star, 23 July 2007) Editor bagi Malaysia Today, Raja Petra Kamarudin dan isterinya dipanggil untuk membuat penerangan demi perkara tersebut. SUARAM (Suara Rakyat Malaysia) pernah mencabar Muhammad Taib untuk memaparkan article yang dikatakan tidak menghormati Yang di-Pertuan Agong dan agama Islam tersebut, namun ditolak olehnya.
Selain itu, kes-kes lain seperti Tian Chua dan Wee Meng Chee juga memperlihatkan bahawa kerajaan Malaysia mula menakut-nakutkan golongan blogger di Malaysia, supaya dapat mengehadkan kebebasan bersuara dalam dunia cyber.
3.3 Konsentrasi dalam pemilikan media mainstream di Malaysia
Proses konsentrasi dalam pemilikan media memang membimbangkan pelbagai pihak yang mengambil berat terhadap kebebasan akhbar di Malaysia.
Media Prima Berhad yang dimiliki oleh UMNO telah menguasai kebanyakan media mainstream di Malaysia sejak ditubuhkan pada tahun 2003, termasuk TV3, NTV7, 8TV, Channel 9, Hot FM, Fly FM, News Straits Times Press (NSTP), Berita Harian Sdn. Bhd., Malay Mail Sdn. Bhd., dan sebagainya. Ini memudahkan UMNO dalam hal mengawal berita dan informasi yang dipaparkan kepada orang ramai.
Bagi akhbar-akhbar Bahasa Cina yang dikatakan adalah lebih bebas daripada kawalan kerajaan sebelum abad ke 21, juga tidak dapat terlepas dari genggaman kerajaan BN. Setelah mengalami kegagalan dalam pilihanraya kecil bagi kawasan Dewan Undangan Negeri (DUN) Lunas, Perdana Menteri Malaysia pada masa itu, Dr. Mahathir berasa geram terhadap akhbar-akhbar Bahasa Cina terutamanya Nanyang Siang Pau dan China Press dalam mengapi-apikan masyarakat Cina dengan isu “Sekolah Wawasan” dan “Suqiu” menjelang pilihanraya kecil tersebut. (Chen Wen Loong: 2007: 6) Berikutan hal itu, parti komponen kedua besar BN, MCA (Malaysian Chinese Association) diarahkan untuk menguasai Nanyang Siang Pau dan China Press pada tahun 2001.
Pada akhir tahun 2006, keadaan kebebasan akhbar bagi akhbar Cina menjadi semakin buruk apabila MCA menjualkan kedua-dua akhbar tersebut kepada Tiong Hiew King, seorang peniaga balak yang terkenal dengan hubungan rapatnya dengan MCA. Lantaran itu, empat akhbar bahasa Cina yang terbesar dalam Malaysia iaitu Sin Chew Jit Poh, Guang Ming Daily, China Press dan Nanyang Siang Pau telah dimiliki oleh Tiong Hiew King.
Jelaslah bahawa kebebasan akhbar telah dihadkan dengan berlakunya konsentrasi dalam pemilikan media mainstream di Malaysia.
4.0 Penutup
Kesimpulannya, keadaan kebebasan akhbar dalam Malaysia pada masa kini adalah tidak memuaskan. Pengaruh pihak kerajaaan terhadap media dengan kemudahan akta-akta yang sedia ada telah mengcengkam kebebasan penyuntingan berita dengan kuat. Walaupun dunia cyber merupakan jalan keluar alternatif bagi kebebasan bersuara, namun kerajaan Malaysia kini juga mula ingin mengehadkan kebebasan bersuara di internet dengan mempergunakan akta-akta untuk menggangu blogger di Malaysia. Tambahan pula, dengan keadaan pemilikan syarikat-syarikat media mula dikonsentrasikan dan menjadi semakin mudah dikawal oleh kerajaan, harapan untuk memperbaiki keadaan kebebasan akhbar di Malaysia adalah tidak cerah.
Walau bagaimanapun, kita sebagai warganegara yang prihatin terhadap kebebasan bersuara di Malaysia haruslah tekad berusaha ke arah matlamat kita untuk mewujudkan keadaan ruang media yang lebih bebas.
5.0 Bibliografi
5.1 Rujukan buku:
1.Chen, Wen Loong. 2007. Rising Up Against Media Monopoly: The Yellow Ribbon Movement In Malaysia 2006. Selangor: Writers Alliance For Media Independence (WAMI).
2.Mohd. Safar Hasim. 1996. Akhbar dan Kuasa: Perkembangan Sistem Akhbar Di Malaysia sejak 1806. Kuala Lumpur: Penerbit Universiti Malaya.
5.2 Rujukan akhbar:
1.The Rocket, January/ February 2008
2.The Star, 14 July 2007
3.The Star, 23 July 2007
5.3 Rujukan laman web:
1.http://www.cijmalaysia.org/index.php?optio...id=281&Itemid=1
2.http://www.iht.com/articles/ap/2007/01/18/asia/AS-GEN-Malaysia-Bloggers-Sued.php
3.http://www.suaram.net/index.php?option=com_content&task=view&id=539&Itemid=29
4.http://en.wikipedia.org/wiki/Reporters_Without_Borders
5.http://awalkarya.blogspot.com/2007/06/menuntut-kebebasan.html
6.0 Lampiran
Press Freedom Index 2007
Subscribe to:
Posts (Atom)
